Rondje Kavelpad

donderdag 22 juli 2021 19:30

DRONTEN – Wat doe je als akkerbouwer als je vindt dat het imago van boeren wel beter kan? Je nodigt mensen uit op je bedrijf om te vertellen over je vak en je passie. Dat doet Jaap Lodders, net als vorig jaar, twee weken lang op zijn bedrijf aan de Lisdoddeweg. Wie wil weten hoe voedsel groeit en wat daar allemaal bij komt kijken kan zich bij hem melden. Donderdagavond was de eerste editie. „Mensen hebben soms geen idee hoe groente in een potje komt.”

„De erwt groeit precies honderd dagen. De fabriek vertelt ons wanneer wij gaan zaaien, zij weten dan precies wanneer ze de erwten binnen krijgen.” Jaap Lodders houdt de vijf mensen, die zich hebben gemeld voor het eerste rondje kavelpad, een erwtenplant onder de neus. 

„Kijk, dit noemen we een etage, daar zitten steeds twee peultjes aan. De erwt krijgt zes van die etages.” De schoonouders van zijn zoon - Gerrie en Arnold van den Berg uit Elburg - en Thea van Bavel en haar zoon Tim uit Zeewolde luisteren, kijken en vragen, net als de verslaggeefster van DeDrontenaar.nl.

Lisdoddeweg

Voor deze eerste editie van dit jaar van zijn rondje kavelpad lopen ook zijn zoon Maurijn en zijn gezin mee. Jaap Lodders en zijn zoon runnen twee akkerbouwbedrijven. Eentje aan de Beverweg in Swifterbant en een aan de Lisdoddeweg. „Maar aan de Lisdoddeweg hebben we meer variatie, dat is leuker om over te vertellen.” 

Lodders is ambassadeur en vice-voorzitter van Team Agro, dat werkt aan het imago van boeren. Vorig jaar riep de organisatie het #rondjekavelpad in het leven om het brede publiek te informeren.

Potjes van Hak

Van dat eerste jaar heeft Jaap Lodders de ervaring overgehouden dat vooral geïnteresseerden zich melden voor een rondleiding. Voor de minder geïnteresseerde gaat er vaak een wereld open „Hier groeit de rode kool voor de potjes van Hak en de aardappels voor de friet. Sommigen hebben geen idee waar dat vandaan komt. Nou hier vandaan dus.”

Met dreigende wolkenluchten boven ons hoofd en de laarzen dik onder de modder houden we het deze avond droog. In anderhalf uur tijd voert Lodders zijn bezoek langs zijn producten. 

Thea van Bavel weet, als akkerbouwer in Zeewolde, al veel, maar leert toch volop bij. „Ze telen hier elf gewassen en daar zitten er veel bij die ik niet teel. Ik ben erg benieuwd naar hun ervaringen en doe hier ideeën op.” Zij ontvangt binnenkort ook de eerste groepen op haar bedrijf. „Hier kan ik meteen zien hoe dat gaat.”

Biologisch

Een deel van de teelt doet Lodders volgens de richtlijnen van ‘On the way to planetproof’, maar een biologische boer is hij niet, legt hij uit. „Als we spuiten hebben mensen hun oordeel vaak al klaar. Een boer kan niets meer goed doen, lijkt het wel. Dat vind ik onterecht. We zijn aan allerlei regels gebonden en doen er alles aan om het zo min mogelijk te doen.”

We komen aan bij de wortels waar we de paarse, gele en rode wortel mogen proeven. Een stuk minder lekker dan de reguliere oranje peen, concludeert de groep. „Het is een nichemarkt en het gaat vooral, in een hele korte keten, naar de horeca. Daar weten ze er echt wel wat lekkers van te maken”, legt Lodders uit. „Deze penen zijn meer een oerproduct, minder gevoelig voor muizen en ziektes.”

Plakvallen

De wortelvlieg is zo’n bedreiger. Lodders laat vier plakvallen zien, die aan de rand van het veld staan. „Kijk, iedere week komt het bedrijf Groene Vlieg om te beoordelen wat er op de plakval zit. Zodra er wortelvlieg wordt geconstateerd krijgen we door hoe hoog de druk is. Bij 0 doen we niets, bij 1 spuiten we alleen de randen van het veld. Daardoor hebben we vorig jaar maar één keer hoeven spuiten. We doen er alles aan om het zo veel mogelijk te beperken.” Ook bij de uien wordt door Groene Vlieg gemeten.

Helemaal biologisch boeren is lastig, legt hij uit. „Je hebt daar veel meer mankracht voor nodig. Daar is vandaag de dag moeilijk aan te komen. En biologisch boeren heeft zijn risico’s. Je ziet het nu bij hun aardappels. Ze hebben erg veel last van Phytophthora en de opbrengst is daar behoorlijk laag. Ach, iedereen die een moestuin heeft weet hoe moeilijk het is om groente te kweken. Toch?”

Verrassende vragen

Hij krijgt ondertussen genoeg vragen te beantwoorden. Vorig jaar merkte hij dat vooral kinderen met verrassende vragen komen. Waarom er sloten liggen, was er één van. „Ik vind dat zo vanzelfsprekend dat ik er niet bij nadenk om daar wat over te vertellen. Nu kon ik uitleggen dat er onder de akkers drainage ligt en dat vanuit de sloten water naar de planten gaat.”

Het contact met mensen, die weinig van zijn vak weten, vindt hij het leukste van de rondleidingen. „Dan trek ik een aardappelplant uit de grond en krijg je, vooral van kinderen, de reactie ‘oh groeit dat zo!’”

Voelen aan rode kolen

Na een uurtje wandelen, stoppen voor uitleg, wandelen, stoppen voor uitleg, voelen aan rode kolen, tellen hoeveel sjalotten er uit één sjalotje komen en de plakkaten modder weer van de laarzen vegen is het tijd voor koffie, thee en sap aan de rand van het pad. 

Arnold van den Berg kende het bedrijf van zijn dochter en schoonzoon al wel, maar heeft toch bijgeleerd. „Vroeger heb ik in IJsselmuiden in de tuinbouw gezeten. Dat was wel even anders, dit is zó grootschalig. Zo’n rondleiding is leuk hoor. Als je niets van deze bedrijfstak weet zou ik het zeker eens doen.”

De rondleidingen zijn gratis en staan gepland op 16, 17, 20, 22 en 23 juli. De start is om half acht en de wandeling duurt ongeveer anderhalf uur. „En wil je op een andere dag, als je een groepje aanmeldt kan dat hoor! Ik vind het alleen maar mooi om over mijn bedrijf te vertellen.”

Aanmelden


Maurijn Lodders, Arnold van den Berg, Alinde Lodders, Tim van Bavel, Gerrie van den Berg, Thea van Bavel en Jaap Lodders (v.l.n.r.). Foto: ©maartenheijenk.nl


Laarzen zijn geen overbodige luxe. Foto: ©maartenheijenk.nl


Jaap en Maurijn Loders voelen hoe het staat met de rode kool. Foto: ©maartenheijenk.nl