Carl Jansen geeft tips aan ondernemers: „Werken op rancune is de slechtste manier”

DRONTEN - „Ik heb heel veel voorbij zien komen en je maakt niet altijd vrienden”, zegt Carl Jansen, eigenaar van restaurant De Rede en snackbar ’t Eiland in Dronten. Hij heeft in de loop der jaren gezien dat zijn ‘vijanden’ soms in de fout gingen. Daaruit heeft hij een conclusie getrokken: „Werken op rancune is de slechtste manier, dan verlies je volgens mij de wedstrijd.”

Jansen sprak woensdag in De Meerpaal bij de SEA Ondernemersacademie, een door de gemeente Dronten geïnitieerde werkgroep om ondernemers te scholen. De organisatoren van de avond hadden vooraf aangekondigd dat de horecaondernemer wat zou vertellen over zijn ‘succesverhaal’.

Beren in het bos

Eén van de lessen van de spreker: vóór je een stap zet, moet je weten of je de rente kunt betalen als het mis gaat. Is dat het geval, dan kun je het doen. „Je moet niet zoveel beren in het bos zien”, lachte Carl Jansen, „Sommige dingen moet je gewoon doen.”

„Ik laat wel eens rapportjes maken. Die zijn altijd saai. Ik vind: je moet ook je gevoel laten spreken, je intuïtie. Dat is iets dat je mee krijgt, dat zit in je of niet. Ik wil niet zeggen dat ik altijd goed zit, maar in z’n algemeenheid gaat het me redelijk af. Soms denk ik: als ik het volgens het boekje moet doen kan het niet, maar volgens mij kan het wel.”

Kopen, niet huren

Een andere les: een pand kopen, niet huren. „Als je in de horeca een pand betrekt, dan ga je veel investeren in apparatuur, in techniek. Als je dat allemaal in het pand van de huurbaas stopt en je gaat eruit, dan blijft dat er allemaal in zitten. En dat is hartstikke zonde. Wij hebben altijd gezegd: àls we wat doen, dan kopen we het.”

Jansen is indertijd vanuit Heerhugowaard in Dronten beland. Van daaruit startte hij horecaondernemingen in Zeewolde, Nunspeet en Lelystad. In Zeewolde leerde hij een kostbare les: „Het ging daar redelijk goed en we dachten dat we de hele wereld aankonden. We bouwden er een discotheek en een uitgaanscentrum bij en daarna een grand-café.”

Een rommeltje

Hij noemt die periode ‘een mindere tijd’: „De bouw werd vier keer zo duur als gepland. En een grand-café leek ons lekker hip, maar het liep niet. Dan moet je de keus maken: of je douwt er meer geld in of je stopt ermee. Ik had gelukkig de mogelijkheid dat ik kon stoppen en de deur dicht kon draaien met mijn ego in mijn rugzak.”

„Het was toen een beetje een rommeltje in ons bedrijf”, biechtte Jansen op. Vanaf dat moment heeft hij specialisten om zich heen verzameld die hem aanvulden: „En dan is het belangrijk dat je àlles kunt vertellen. Als je de halve waarheid vertelt, kom je niet verder.”

Bataviahaven

De start van De Rede van Bataviahaven in Lelystad noemt de ondernemer ‘een dingetje’: „Ik vond het een mooi gebouw. Wij hebben het gekocht, maar er liepen geen mensen en daarom hebben we het eerst leeg laten staan.”

„Op een gegeven moment zei de bank: òf je gaat bouwen òf je geeft het terug. We hebben het toen geopend, maar we maakten ons zorgen. Het kostte heel veel geld en zoals gezegd: er liep niemand. Maar de opening hebben we met heel veel tumult omgeven en vanaf dag één is het een succes geworden.”

Dromen

Heeft de horecaondernemer nog dromen, wilde gespreksleider Liane Wolfert weten. „Het is een beetje een cliché, maar als je gezond blijft en je kunt het allemaal een beetje doen, dat is natuurlijk het belangrijkste”, antwoordde Carl Jansen, „Wat ik leuk vind is een mooi bedrijf opbouwen. En daar zou ik er nog wel eentje van willen doen. Of twee.”