Owen Westerhout: „Je helemaal kapotlopen, er is bijna niets mooier dan dat”

DRONTEN - Owen Westerhout was in Dronten vooral bekend als snelle voetballer op de rechterflank, vroeger in de jeugd van ASVD en later bij Reaal ook nog in het eerste elftal. Sinds kort is hij terug in het dorp van zijn jeugd. In plaats van bij een voetbalclub, meldde hij zich echter bij Flevo Delta. Want Owen is in de tussentijd een nationale subtopper op de 400 meter. Hoe is dat zo gekomen?

Een voetballer die opeens aan atletiek doet. Vertel eens hoe je in de hardloopsport bent beland.
Owen Westerhout: „Een jaar of zes geleden ben ik voor mijn toenmalige vriendin verhuisd naar Castricum. Ik dacht: ga ik voetballen bij een lokale club of ga ik iets anders proberen? Ik was altijd zo’n beetje de snelste in mijn teams en eigenlijk wilde ik dat al jaren proberen. Mijn ex-vriendin en haar hele familie zijn ook best goed in atletiek. Daarom leek dit het perfecte moment.”

Had je meteen de smaak te pakken?
„Ik ben echt gaan genieten van het individueel bezig zijn en het tot het uiterste drijven van je lichaam. En het ging vanaf het begin niet onverdienstelijk.”

Wanner wist je dat je een 400-meterloper was?
„Ik zat meteen bij een goede coach, Sven Ootjers. Dan ga je op zoek welk onderdeel het beste bij jou past. Bij de 200 en 400 meter gaat het meer om de snelheid en ik kwam vanuit de inhoud bij de 400 of 800 meter uit. Uiteindelijk past die 400 meter het best bij mij.”

Wat is de charme van de 400 meter? Dat is toch vooral kapot gaan?
„Het is een onderdeel met meer details dan je op het eerste gezicht denkt. Kapotgaan doe je sowieso, je moet dat vooral zien uit te stellen. Het is echt een martelgang en dat vind ik juist het geweldige eraan.”

Wat zijn tot nu toe je grootste successen geweest?
„Eén van mijn eerste wedstrijden was in Dronten. Daar kwalificeerde ik me meteen voor de NK. Ik ben in 2018 tiende geworden op de NK indoor. Daar was ik heel tevreden mee. En ik ben een keer eerste geworden op de Nederlandse studentenkampioenschappen. Ik ben op mijn 26ste weer gaan studeren en dan is het heel leuk om op die leeftijd nog zo’n wedstrijd te winnen.”

We lezen dat je naar Londen zou gaan om de volgende stap te maken.
„Dat klopt. Ik had daar een nieuwe coach en een trainingsgroep gevonden. In principe had ik alles rond. Alleen… toen kwamen de Brexit en de Britse coronavariant en kon ik het land niet in. Ik had mijn huur al opgezegd en daardoor moest ik even terug naar mijn ouders in Dronten.”

En nu zit je bij Flevo Delta.
„Op afstand bleek het lastig om te trainen volgens de schema’s van die Engelse coach. Daarom ben ik nu aangesloten bij John Jansen van Flevo Delta, in ieder geval tot ik weer naar Londen kan.”

Je bent voor een sporter niet de allerjongste. Wat zijn je ambities?
„Ik ben 31 jaar, inderdaad geen leeftijd waarop je nog kunt pieken. Wel kan ik technisch en op andere vlakken nog heel veel winnen omdat ik zo laat ben begonnen. Momenteel ben ik niet echt gefixeerd op bepaalde ambities. Dat komt ook doordat ik de afgelopen periode diverse blessures heb gehad. Ik vind het gewoon ontzettend leuk om deze sport te beoefenen en ik wil nog heel graag een keer de 48 seconden in. Ooit een keer een NK-finale zou heel mooi zijn.”

Hebben we het nog steeds over hobby of zit het tegen het professionele aan?
„Qua uren en wat je ervoor doet is het bijna hetzelfde als wat professionele atleten doen. Financieel staat er erg weinig tegenover, al heb ik gelukkig wel een aantal sponsoren.”

Heb je in het begin Olympische ambities gehad?
„Zeker. Op de 400 meter heb je ook de estafette en dat zou voor mij het ultieme doel zijn. Daarvoor moet je de 47 in en ik zit nu op 49-laag. Ik wilde daar naartoe, totdat die blessures roet in het eten gooiden. Op dit moment geniet ik van alles wat ik blessurevrij kan doen en zijn de Olympische Spelen een ver-van-mijn-bedshow. Maar een EK heb ik nog niet volledig uit mijn hoofd gezet.”

Zien we je ooit nog terug in de voetbalsport?
„Voorlopig niet als speler, ik wil niet het risico lopen op blessures. Wel heb ik in de tussentijd zoveel opgestoken van explosiviteit en snelheid, dat ik op dat terrein misschien wel eens wat terug kan doen voor de voetbalclubs waar ik gespeeld heb.”

Wat is voorlopig de kick van de 400 meter?
„Je helemaal kapotlopen in de trainingen en de wedstrijden, er is bijna niets mooier dan dat. Je bent niet heel veel bezig met je tegenstanders, maar je weet dat iedereen net zo kapot gaat als jij. Ik kan in het laatste gedeelte wat meer aanzetten dan de gemiddelde 400-meterloper en dan is het heel mooi als je soms 15 meter achterligt en ze toch allemaal nog opvreet. Dat geeft een adrenalinekick.”