Emotioneel over Swifterbant-zuid: „Omdat het voor de zoveelste keer niet lukt”
SwifterbantSWIFTERBANT - Willemien Wever woont in Swifterbant en had het dinsdagavond even moeilijk tijdens de beraadslagingen over Swifterbant-zuid. Het CDA-raadslid kapte haar betoog af, omdat het haar te veel werd. Trekt ze zich het al dan niet doorgaan van de nieuwbouwwijk persoonlijk aan? Waar komt - los van alle discussies over procedurele en politieke zaken - die emotie vandaan?
Een nieuwbouwwijk op een agrarisch perceel… het lijkt een ver-van-mijn-bedshow. Toch leeft er bij jou en bij veel andere inwoners van Swifterbant een hevig sentiment. Kun je dat uitleggen?
Willemien Wever: „Nadat op 8 april het bestemmingsplan werd ingetrokken, werden we overspoeld door reacties uit het dorp. Reacties van mensen die hier wonen en die hier actief zijn. Je merkt dat het ontzettend lééft.”
Wat zeggen die dorpsgenoten?
„Ze leven met je mee, ze vragen of je goed geslapen hebt, ze liggen er zelf wakker van, ze denken actief mee. Alle varianten komen boven tafel. Gaan we het hele proces weer opnieuw doen? Als het in Swifterbant-zuid niet kan, is er dan een andere plek? Het leeft ontzettend en er is héél veel teleurstelling omdat het voor de zoveelste keer niet lukt.”
Ik lees zelfs berichten van mensen die zeggen: kunnen we ons niet beter bij Lelystad aansluiten, want slechter dan Dronten kàn niet…
„Ja, dat sentiment herken ik wel. Dat komt omdat we al ruim tien jaar bezig zijn en ook andere projecten niet zo soepel gaan als we gehoopt hadden.”
Je herkent dat sentiment, maar wat dòe je daarmee?
„Je moet oppassen dat je niet blijft hangen in het negatieve. Dat willen we met elkaar niet, daar heeft niemand wat aan. Daarom heeft Sandra Nobel van Dorpsbelangen heel bewust gekozen voor een positieve toon. Dat wordt haar in het dorp niet door iedereen in dank afgenomen. Maar als we met z’n allen in een hoekje gaan zitten huilen, gebeurt er ook niks.”
Toch had jij het er dinsdag even te kwaad mee.
„Ja en daar schaam ik me niet voor. Het wordt ook door iedereen heel erg herkend.”
Want wat heb jij - buiten dat je in de gemeenteraad zit - persoonlijk met dit onderwerp?
„Als inwoner loop je er al tien jaar aan te trekken. Ik ken heel veel mensen die betrokken zijn geweest bij het voorproces. Voor mij was het één van de eerste beslissingen toen ik in het voorjaar van 2018 in de raad kwam. Op dat moment was niet iedereen ervan overtuigd dat Swifterbant-zuid de beste keus was. De gedachte van mij was: zo snel mogelijk woningen realiseren. Die snelheid om groei te realiseren is belangrijk voor Swifterbant.”
Waarom is die groei voor jou zo essentieel?
„Dat is een verkiezingsbelofte. En het is voor mij een drive om in de raad te zitten. Je zit er natuurlijk voor het algemeen belang, maar ik ben als inwoner van Swifterbant ook heel erg betrokken bij ons dorp. Je wilt dat het een mooi dorp is om te wonen. En daarvoor is het belangrijk dat de voorzieningen behouden blijven. Dus alles hangt vast aan groei.”
Je hebt het over andere projecten die niet zo soepel lopen. Doel je op het MFC?
„Het MFC is inderdaad eveneens een vertraagd proces.”
Het MFC is inmiddels ook een proces dat ver van de inwoners af staat. Je hebt zelf in de raad gezegd dat het een project van professionals is geworden.
„Ik heb begrepen dat het definitieve ontwerp inmiddels is vastgesteld en dat er nu door de gemeente wèl samen wordt opgetrokken met Dorpsbelangen. Wat dat oplevert, daar ben ik erg benieuwd naar en daar wil ik niet op vooruitlopen. En ik moet ook zeggen: als je het plan ziet - en dat geldt ook voor Swifterbant-zuid - dan is het wel heel mooi! Het ziet er prachtig uit.”
Ik voel een maar aankomen…
„De traagheid waarmee het gerealiseerd wordt, dat is heel veel inwoners een doorn in het oog. Daar worden we ook niet echt in meegenomen. Het was vorige week bij Swifterbant-zuid een complete verrassing dat het van de agenda ging. Je eerste reactie is dan vertwijfeling. Inmiddels moet je dat omzetten in energie, kijken wat er wèl kan.”
Je hebt het over vertwijfeling, over energie. Toch zit er ook boosheid.
„Ja.”
Naar wie?
„We gaan het er vanavond nog over hebben. Maar die vertwijfeling waarom het opeens van de agenda gehaald moest worden was ook gericht tegen de andere fracties. Hebben we dit goed afgewogen? Ik heb na de informatiebijeenkomst van dinsdag de indruk dat daar nu door een aantal partijen anders over gedacht wordt. Er wordt gezegd: dit moet niet nog een keer gebeuren. Maar voor dit project is het voorkeursrecht (de optie op de grond -red.) buiten bereik en dat heeft consequenties.”
Waar staan we over een jaar?
„Ik blijf positief, omdat je niet anders kan dan hoop houden. Elke crisis is een kans. Ik denk dat er in het gemeentehuis een heleboel energie vrijkomt en dat iedereen zich terdege realiseert dat dit heel veel pijn doet bij de inwoners. Ik denk ook dat niet alleen wij overstelpt worden met reacties. Ambtenaren en collegeleden merken dat ook, die hebben natuurlijk ook beloftes gedaan. Ik hoop dat we ontzettend hard aan het werk gaan om er iets moois van te maken.”
