Marijke Jansen (rechts) vertelt bezoekers over Riff.
Marijke Jansen (rechts) vertelt bezoekers over Riff. ©maartenheijenk.nl

Gids Marijke vertelt vol vuur over Riff: „Ik vind het steeds mooier worden”

Cultuur

BIDDINGHUIZEN - De provincie Flevoland houdt een Land Art Weekend. Bij alle landschapskunstwerken in de provincie staat een gids. Bij Riff in Biddinghuizen maakt Marijke Jansen uit Almere vele tientallen bezoekers enthousiast. Zelf had ze in het begin haar bedenkingen bij het kunstwerk, maar inmiddels is ze helemaal om.

Als we zaterdagmiddag rond half vier een kijkje nemen bij de creatie van de Nederlands-Zwitserse kunstenaar Bob Gramsma op de hoek van de Bremerbergdijk en de Spijkweg, heeft Jansen al een dikke honderd mensen rondgeleid: „Jong en oud, veel kinderen, heel divers. Leuk! De reacties zijn enthousiast. Ze vinden het mooi om naar boven te lopen en er onderdoor. Vooral de kinderen vinden het fantastisch.”

Verhalenverteller Gert Talens uit Dronten had zich ’s ochtends aan de voet van het kunstwerk geïnstalleerd met stoeltjes. Hij stelde vragen aan de bezoekers, vroeg hun mening over het kunstwerk. „Gert gaat hier op 23 oktober een performance doen en bereidt zich daarop voor. De mensen stonden in de rij om met hem te praten. Dat liep als een trein”, vertelt Marijke Jansen.

Bolivia, Peru

Zelf heeft ze aan de voet van het kunstwerk gesproken met een Boliviaan, een Peruaanse, met Engelsen en Duitsers: „En blijkbaar zit er daar verderop op de camping een hele Brabantse club. Mensen uit de polder zijn er nog niet zoveel geweest.”

Marijke hield zich jarenlang als projectleider bezig met kunstwerken in de openbare ruimte voor gemeenten. Heeft ze ooit met z’n groot kunstwerk als Riff te maken gehad? „In ieder geval met veel duurdere”, antwoordt ze, „In Amsterdam heb ik bij de Piet Heintunnel de tafels van Frank Mandersloot begeleid.”

Te makkelijk

Vanuit die achtergrond had ze in het begin haar bedenkingen bij Riff. „Ik vroeg me af of de kunstenaar het wel aankon. En de gedeputeerde dacht er ook heel makkelijk over. Die meende het in een half jaartje eventjes te kunnen regelen. Ik dacht meteen: in your wildest dreams…”

Sinds het kunstwerk er staat, wordt Marijke allengs enthousiaster: „Ik vind het steeds mooier worden. Zo gaat dat soms met kunst: het groeit in je gedachten. Ik ben er nu heel blij mee.”

„Dat heeft alles met de omgeving te maken. In het begin lag het middenin de klei, daar werd je niet vrolijk van. Nu ligt het in een klaverblad, dat geeft meer cachet. Het is niet alleen het ding, maar het gaat er ook om: hoe ligt-ie in z’n omgeving. Dat maakt het juist leuk!”

Hek en trap

Riff is de afgelopen periode vooral in de publiciteit geweest vanwege de veiligheid. Eerst kwam er een hek omheen omdat mensen er te makkelijk op konden klimmen, vervolgens ging de trap open maar kwam er bovenaan een hek. Daarna vonden sommigen de trap onveilig.

Marijke Jansen heeft die discussies met ergernis gevolgd: „Als het niet open mag omdat het te gevaarlijk is, dan ben ik er eigenlijk al klaar mee. Je weet dat toch van tevoren als je de bouwvergunning afgeeft? Daar kijk je toch naar?”

Ook over de oplossing is ze niet te spreken: „Nu is het uiteindelijk open en dan heb je bovenaan zo’n lullig hekje. Dan denk ik: wat wil je nou? Dat nodigt juist uit om te klimmen. Je merkt dat de overheid geen ervaring heeft met het begeleiden van dit soort kunstwerken.”

Slagroom

Kunnen we het gesprek toch nog vrolijk afsluiten? „Ja natuurlijk”, lacht Marijke. Ze wijst naar Beachclub Nu: „Daar hebben ze heerlijke appeltaart met échte slagroom. Niet van die vervelende slagroom uit zo’n spuitbus, maar echt met de hand geklopt, lekker stijf.”

.


©maartenheijenk.nl


©maartenheijenk.nl