Andy Snijdt Hout | Tokyo
Sport(door Andy Houtkamp)
De koffer is gepakt, de laatste testen zijn gedaan en dan op naar het avontuur dat Olympische Spelen heet. Ik vertrek een paar dagen na opening van de Spelen omdat ik commentaar ga doen voor NPO Radio 1 van de moeder aller sporten, atletiek.
Het worden mijn 8e zomerspelen en misschien wel mijn laatste. Ik heb nu de mooie leeftijd van 63 behaald, werk al ruim 40 jaar in de journalistiek en even leek het mooi geweest. Afscheid nemen van mijn werkzame leven met een mooie vakantie samen met mijn vrouw door Japan en afsluiten in Tokyo. Dat was vorig jaar gepland, hoe anders is het nu. Geen vakantie. En geen rondkijken in de stad.
Je mag alleen verblijven in je hotelkamer, nergens anders, elke ochtend testen en dan opgehaald worden om naar je commentaarpositie gebracht te worden waar je blijft tot eind van de dag en dan weer terug naar je hotel waar je op je kamer eet en slaapt en dat elke dag tot eind spelen.
Oh ja, ik mag elke dag 1 keer een kwartier naar buiten om water of eten te halen. Als ik langer weg blijf loop ik goede kans dat mijn accreditatie wordt ingenomen. En toch kijk ik er naar uit. Het worden de meest vreemde spelen die ooit in de geschiedenis zullen zijn gehouden. Ik zit dagelijks in een stadion waar topprestaties worden verricht en ik ben er als een van de weinigen bij. 120.000 mogelijke bezoekers zijn er domweg niet.
Om te besluiten moet het mij, als sportliefhebber, van het hart dat het toch eigenlijk vreselijk is dat ik de enige actieve Drontenaar ben op de Spelen. Niet helemaal trouwens want de regisseur van het wielrennen voor TV, Arjan Hanekamp, woont ook in Dronten. Maar dus geen Dronter sporters in Tokyo en dus blijf ik het zeggen: een goed sportbeleid is bittere noodzaak in een gezonde gemeente om deze gemeente nog gezonder te maken.
Sayonara.
