Uittreders maken eervol plaats voor opvolgers in de Staten

DRONTEN - In het provinciehuis zoeken achtentwintig nieuwe volksvertegenwoordigers naar hun aangewezen plaats. Haast allemaal zitten zij woensdag voor het eerst op de zetel van een Statenlid. Stevig gestoeld op de Grondwet en het draagvlak van de kiezers, maar ook bekleed met de verantwoordelijkheden van hun voorgangers. “Elk Statenlid neemt graag zijn naasten mee, dus niemand komt met meer dan twee.” Voor iedereen die langs de brede buitenwand van de Statenzaal naar binnen loopt, springt het zilveren plaatje glanzend in het oog. De één schikt zich alvast trots op de publieke tribune, terwijl een ander vooralsnog als vanouds aanschuift in politieke kring. Met de dankbare taak om de cirkel rond te maken.

Vertrekkend gezelschap

Vanaf zijn vaste plek bij het raam wacht commissaris van de Koning Leen Verbeek alle genodigden op. Vier voltallige Staten heeft hij in een kleine vijftien jaar als bestuurder van deze provincie zien komen en zien gaan. Vandaag zal hij voor de laatste keer een vertrekkend gezelschap uitgeleide doen. De commissaris begint echter met een hartelijke begroeting. “Welkom op deze afscheidsvergadering voor niet-herkozen Statenleden.” Hij kijkt de zaal rond. “Achtentwintig dit keer. Een aanzienlijk aantal, hoewel niet uniek. Ik heb begrepen dat een aantal van u zich graag kort tot de zaal wil richten.”

Rollende agenda

Alle woorden die deze middag gesproken worden, blijven deze middag lang hangen in de zaal. Klanken van dank worden nu eenmaal niet snel vergeten. Sommige Statenleden nemen bovendien graag de gelegenheid te baat om een goede raad achter te laten voor hun opvolgers van morgen. “Verlies je niet in details en procedures. Beperk je daarentegen vooral tot hoofdlijnen. Geen inwoner van Flevoland stelt belang in een Provinciale Staten die alleen met zichzelf bezig is.” Een ander denkt met milde weemoed terug aan vergaderavonden in vroeger jaren. “Op die woensdagen kon de bijeenkomst gerust om half acht beginnen, want je was toch op tijd klaar. Nu hebben we allerlei lastige dossiers te bespreken. De agenda rolt voortdurend door. Dat geeft de provinciale politiek een hele verantwoordelijkheid. We zitten hier tenslotte voor de inwoners van Flevoland.”

Onvoorwaardelijke toezegging

Daarmee is voor deze Statenleden het laatste woord gezegd. Zonder last of ruggenspraak wandelen zij de zaal uit. Bij twee oudgedienden prijkt een koninklijke onderscheiding op de borst. Achter hen sluit de deur die nog geen dag later voor anderen opengaat. “Ik ga u de eed of de belofte afnemen,” kondigt commissaris van de Koning Verbeek tegenover hen aan. “Daar moet u niet te licht over denken. Een volksvertegenwoordiger toetst zijn gedrag namelijk niet alleen aan zijn eigen geweten, maar ook aan de grondwet.”

Nieuwe samenstelling

In twee groepen verzamelen de aankomende leden van Provinciale Staten zich in de binnenring van de zaal. Bij de verkiezingen van 15 maart kwam de nieuwe BoerBurgerBeweging (BBB) als grootste partij uit de bus met tien zetels, gevolgd door de VVD met vier zetels en de PVV met drie zetels. Onder de gereedstaande kandidaten blijken zich ook twee opvallende gezichten te bevinden. “Ook de huidige gedeputeerden Harold Hofstra (ChristenUnie) en Jan de Reus (VVD) worden geïnstalleerd,” laat Verbeek weten. “Dat is toegestaan zolang in Flevoland nog geen nieuw bestuur is gevormd.”

Geloven en vertrouwen

Allemaal beamen de staande gegadigden volmondig de verklaring die hen wordt voorgehouden. Of ze nu in vertrouwen voor zich uit kijken of hun heil van boven verwachten. Ze willen de democratie een dienst bewijzen. ‘Zo waarlijk helpe mij God almachtig,” klinkt de eed. “Dat verklaar en beloof ik,” luidt de belofte. “Ik feliciteer u van harte met uw benoeming. Dan gaan we nu verder met het volgende agendapunt,” vervolgt Verbeek als iedereen naar zijn nieuw verworven zetel is teruggekeerd. Het moment is gekomen om eens nader met elkaar kennis te maken.

Ruimte aan Verbeeks rechterhand

Nu Provinciale Staten in positie is gebracht, zullen de partijen elkaar de komende tijd waarschijnlijk vaak opzoeken. In het openbaar als het kan en als het moet ook achter gesloten deuren. De Statenzaal is drukbezet, maar aan de rechterhand van Leen Verbeek ligt nog ruimte. Voor een nieuw college van Gedeputeerde Staten.