Grietje Visser met gemengde gevoelens weg bij gemeente: ,,Dit is toch mijn kindje’’

DRONTEN - In het gemeentehuis is Grietje Visser vanmorgen in het zonnetje gezet, omdat ze 40 jaar in dienst is van de gemeente Dronten. De receptioniste (71) neemt volgende week dinsdag met pijn in het hart afscheid.

Het is vandaag precies 40 jaar?
Grietje Visser: ,,Ik ben op 9 december 1976 begonnen, maar toen ik 65 werd moest ik er een maand tussenuit, dus het is inderdaad vandaag precies de dag. Vanochtend heb ik twee bossen bloemen gehad: een van de afdeling en een van de bodes.’’

Heeft u al die 40 jaar aan de receptie gezeten?
,,Nee, ik ben het eerste jaar begonnen in het restaurant in de houten barakken. Van daaruit ben ik zo zachtjesaan overgegaan naar de receptie. Die zaten naast het kantineblok en als iemand er niet was, nam ik tussen de bedrijven door al regelmatig de telefoon op. Eén van de collega’s was zweminstructrice. Die ging naar het zwembad en sinds dat moment ben ik receptioniste. Daarnaast ben ik heel vaak bode geweest als invaller.’’

Hebt u altijd met plezier gewerkt?
,,Ja, anders had ik natuurlijk nooit zo lang doorgewerkt. Ik ben al 71 en een half… en ik ben blijven werken omdat ik het gewoon ein-de-loos vind. Ik zit hier middenin de bevolking, ik ken onwijs veel mensen. Ik vond het toen ik 65 werd heel erg als ik had moeten stoppen. Gelukkig mocht ik doorgaan.’’

Toch zet u er volgende week een punt achter.
,,Ik hòefde nog niet weg, maar 40 jaar en op deze leeftijd… ik vind het prachtig. Ik ga wel met gemengde gevoelens weg, want dit is toch mijn kindje, mijn tokootje. Volgende week maandagochtend werk ik voor het laatst en dinsdagmiddag neem ik afscheid.’’

Kunt u uitleggen wat er zo leuk aan is geweest?
,,Ach, ik heb zó veel leuke dingen meegemaakt. Het mooiste is het samenwerken met je collega’s en met de mensen uit de bevolking. Natuurlijk zijn er ook minder leuke dingen gebeurd, maar dat heb je overal.’’

Zijn er in die 40 jaar dingen wezenlijk veranderd?
,,Ja, heel veel. Vroeger was het ouwe-jongens-krentenbrood, je had héél veel voor elkaar over. Dat is nog steeds wel het geval, maar de tijden zijn veranderd. Je had vroeger zoveel lol met elkaar en je spookte van alles uit.’’

Wat dan allemaal?
,,Haha, dat mag ik eigenlijk niet zeggen. Ik herinner me uit de barakken nog dat we kauwgom uitdeelden, waardoor mensen opeens rode of blauwe tanden hadden… Ach, dat was een andere tijd.’’

Is die gezelligheid en saamhorigheid in de loop der jaren minder geworden?
,,Neeneenee! We hebben hier met elkaar onze eigen groep, we zitten als receptie een beetje op een eilandje en dat is nog steeds hartstikke leuk.’’

Dat betekent ongetwijfeld dat u het gaat missen.
,,Oh ja, dat weet ik wel zeker. Maar ik ga me niet vervelen hoor! Ik ben al vanaf de eerste dag vrijwilligster in het hospice, ik ben vrijwilligster bij de voedselbank, ik bridge, ik zit op zangkoren en ik ben alweer benaderd voor diverse dingen, dus ik blijf evenzogoed wel druk.’’