Schipbreuk voor Dronter piraten
Frits Schmidt
Vele verenigingen hebben het momenteel moeilijk. Nieuwe leden blijven weg en jeugdige leden beëindigen hun lidmaatschap omdat ze buiten de polder gaan studeren of gaan wonen. Het gevolg is dat verenigingen vergrijzen. Eens is dat anders geweest.
Juist de hier zo’n zestig jaar geleden opgerichte verenigingen blaakten toen vanwege de ‘relatieve jeugdige samenstelling’ van ‘levenslust’. De leden konden toen vrijwel allen tot een vitaal en mentaal jonge leeftijdsklasse worden gerekend. Maar na een paar decennia veranderde het voordeel in een nadeel. Doordat ze allen tegelijk ouder waren geworden begon menige vereniging uit te groeien tot een homogene groep ouderen.
Beter met zijn allen tegelijk van boord stappen dan schipbreuk lijden
Als jongere toetreden tot zo'n gezelschap betekende een hele stap. De aanwas begon hierdoor te stokken. Natuurlijk speelden ook tijdverschijnselen een rol. Het aan het eind van de twintigste eeuw de kop opstekend individualisme maakte dat de neiging om tot een vereniging toe te treden afnam. Kijk maar de vele buiten clubverband fietsende wielrenners en hardlopers. Het jongste slachtoffer van dit verschijnsel is het Dronter Piratenkoor. De leden willen de leegloop voor zijn. De koorleden hebben besloten net voor het 25-jarig bestaan te gaan stoppen. Beter met zijn allen tegelijk van boord stappen dan schipbreuk lijden.
www.historischdronten.nl
Fotobijschrijft: Het eerste optreden van het koor in De Meerpaal