Kunstenares over afstoten kunst: „Gemeente vernietigt haar eigen geschiedenis”
CultuurDRONTEN - Kunstenares Else van Luin is ontstemd over het afstoten van vele tientallen kunstwerken door de gemeente Dronten. Ze wijst erop dat tal van inwoners druk zijn met de historie van Dronten: „Het huidige gemeentebestuur hecht hier kennelijk geen waarde aan. Zij zet al haar - ook specifiek voor Dronten gemaakte - kunstwerken bij het grof vuil.”
„Dit betreur ik in hoge mate”, vervolgt Van Luin, „Het gemeentebestuur vernietigt daarmee onherstelbaar haar eigen geschiedenis en haar eigen identiteit. Mijn gemeenschap van Drontenaren verdient beter!”
Ruimtegebrek
De gemeente gebruikt ruimtegebrek in het nieuwe gemeentehuis als argument. Volgens de kunstenares betekent dit dat er een grote fout is gemaakt bij de verbouwing van het gemeentehuis: „Voor een eigen kunstcollectie zou mijns inziens altijd ruimte ingepland moeten zijn.”
„Voor praktische problemen bestaan praktische oplossingen”, schrijft Else van Luin in een open brief, „Waar een wil is, is een weg. Als dit gemeentebestuur haar eigen inwoners serieus wil nemen, dan behoudt zij deze kunstcollectie.”
De kunstenares constateert dat er in Dronten veel winkelpanden leeg staan: „Is het een idee dat de gemeente in één daarvan een (permanente) expositie inricht om haar eigen kunstbezit aan haar inwoners te gaan tonen? Dan kan ook de Stichting Geschiedschrijving daarin mogelijk een thuishonk krijgen.”
25 Jaar Dronten
Op de lijst met kunstwerken die de gemeente kwijt wil, staat een onder andere ets van Van Luin. „Het werk is gemaakt bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de gemeente Dronten”, vertelt ze, „Twaalf plaatselijke kunstenaars maakten toen een kunstwerk dat is gefotografeerd en in de vorm van een kalender huis-aan-huis is verspreid, als cadeau van de gemeente Dronten aan haar inwoners. Het origineel is in bezit van de gemeente.”
Else van Luin koos indertijd voor de publicatie in de Staatscourant die de instelling van de gemeente openbaar maakte: „Dat was een uniek moment, zou ik denken. Nu zag ik mijn ets met dit grootse moment als gebobbeld ‘vod papier’ terug op de lijst van te vervreemden kunstvoorwerpen, als zijnde van nul-en-generlei-waarde.”
