Roemeense zwerver overmand door emoties na hulp van Delilah: „Het ging me aan het hart”

SWIFTERBANT - Een zwerver in Swifterbant. Er werd in het dorp al wekenlang over gesproken, maar niemand deed iets. Vandaag werd het Delilah van den Heuvel (27) allemaal te gortig. Ze besloot de man mee naar huis te nemen, waar hij naar het toilet kon, zich kon douchen en schone kleren kreeg. De 69-jarige vagebond uit Roemenië is dankbaar. Het werd hem vanavond al een paar keer te veel.

Hoe ben je met deze meneer in contact gekomen?
Delilah van den Heuvel: „Het speelt al drie weken. We waren er via een vriend al achtergekomen dat hij uit Roemenië komt en wat voor weg hij bewandeld heeft. Er zijn een paar mensen die hem te eten gaven, verder doet niemand iets. Ondertussen slaapt meneer hier al drie weken op het gras in de buurt van het winkelcentrum. Dat ging me echt aan het hart.”

En wat doen de hulpverleners?
„Hij is al bij het Leger des Heils geweest, maar omdat hij geen ID heeft kunnen ze hem daar niet helpen. De politie is ook al een aantal keren bij hem geweest. Die vinden het heel sneu. Buiten dat ze hem een nachtje in de cel kunnen zetten of ergens naartoe kunnen brengen, kunnen zij ook weinig."

We begrijpen dat hij niemand tot last is?
„Nee, het enige is dat de mensen zeggen dat hij stinkt. Hij kon niet douchen en niet zijn behoefte doen. En dat heb ik hem nu aangeboden. Dat probleem is dus opgelost.”

Wat was het moment dat je dacht: hier moet ècht wat gebeuren?
„Toen hij vanmiddag weer werd aangehouden, werd hij zó bang dat hij zichzelf stond te beplassen. Dat was voor mij de druppel. Toen heb ik hem meegenomen naar huis en door een vriend onder de douche laten zetten. Ondertussen zit hij hier op de bank. Hij is gedoucht, heeft een knipbeurt gehad en is netjes geschoren. Uiteraard hebben we eerst gevraagd of hij dat goed vond. Ik heb van tevoren geen foto gemaakt, dat was voor mij te heftig, maar je kent hem niet meer terug.”

Je hebt op Facebook om hulp gevraagd. Heeft dat wat opgeleverd?
„Héél veel reacties. Ik heb m’n halve koelkast al vol liggen met eten en drinken, er zijn kleren aangeboden. Alles wat we kunnen krijgen is welkom, want ik heb samen met een paar vrienden besloten dat we hem niet meer loslaten totdat meneer een stekje vindt, ’t liefst hier in de buurt. De man is 69 jaar, kan niet meer werken ofzo. Hij moet gewoon geholpen worden.”

We lezen alleen maar lovende reacties. Jij wordt gezien als de engel van Swifterbant.
„Ach, er waren ook wel een paar negatieve reacties. Maar daar lezen we overheen, dat is nu eenmaal social media.”

Waar slaapt hij vannacht?
„Dat weten we nog niet. Helaas kan ik hem zelf geen slaapplaats bieden, dat kàn gewoon niet. Ondertussen zijn we al met de camping in gesprek geweest. Die hebben aangeboden te kijken wat er mogelijk is. Ik heb gezegd dat we garant voor hem staan. Dat heb ik ook tegen de politie gezegd: als er iets is, kunnen ze me bellen. Hij slaapt in ieder geval niet op straat. We vinden wel een oplossing.”

Is het een aardige man?
„Ja, hij is héél aardig en heel dankbaar. Hij weet niet wat hem overkomt. Toen hij zojuist in de spiegel keek, herkende hij zichzelf niet meer en begon hij te huilen. Hij wijst de hele tijd naar de hemel om God te bedanken. En dan begint hij weer te huilen.”

Hoe praat je met een Roemeen?
„Via Google Translate. Ik typ wat in en dan zegt Google het in het Roemeens. Hij reageert met handen en voeten en zo begrijpen wel elkaar een beetje.”

Waar komt jouw persoonlijke betrokkenheid vandaan? Ben je hulpverlener?
„Ik woon al mijn hele leven in Swifterbant. Ik heb wel een opleiding kinderopvang gedaan en ooit stages gedaan in de ouderenzorg, maar ik werk op dit moment in een fabriek in ploegendienst. Dat is dus totaal iets anders. Het gaat me gewoon aan het hart. Al die weken, telkens de politie erbij en die man zo overstuur, ik kon het niet meer aanzien. Ik hou heel erg van dieren en mensen en als ik iemand kan helpen dan doe ik dat. Dit is iemand die geen dak boven het hoofd heeft. Hij heeft helemaal niks, alleen een rugtasje, de kleren die hij aan had, wat eten en drinken en wat kleingeld dat ze hem gegeven hadden.”

Waar eindigt dit verhaal?
„We gaan zorgen dat het helemaal goedkomt. Voortaan mag hij hier in ieder geval douchen en naar de wc. Wij zetten ons 100% voor hem in, staan garant voor hem en we zijn bereid hem te helpen, wat hij ook nodig heeft.”