Rechter tikt gemeente op de vingers voor hoge dwangsommen bij ‘landjepik’
SwifterbantSWIFTERBANT - Een 81-jarige inwoonster van Swifterbant moet een deel van haar grond teruggeven aan de gemeente, omdat ze dit illegaal gebruikt. De rechtbank in Lelystad tikt tegelijkertijd de gemeente Dronten op de vingers vanwege de enorme dwangsom die ze de vrouw wilde opleggen.
De gemeente had 2.500 euro boete geëist voor iedere dag dat de vrouw de grond zou blijven gebruiken. Plus nog een keer 2.500 euro voor iedere dag dat ze de beplanting niet heeft weggehaald. Die dwangsommen zijn volgens de rechter veel te hoog gezien het belang van de gemeente en omdat het maar om een kleine stukjes grond gaat. De rechtbank bracht beide boetes terug naar 500 euro.
Ook eiste de gemeente 1.800 euro incassokosten. De rechtbank wees deze eis eveneens af, omdat de gemeente dit bedrag niet onderbouwde.
Parkeerplaats
De zaak ging over zowel een stukje tuin bij de woning aan de Zuidsingel in Swifterbant als om de oprit en de parkeerplaats naast de woning. „De gemeente beweert dat ik de oprit zelf heb aangebracht”, klaagde de bewoonster in mei in een brief aan de gemeenteraad. Ze stelt echter dat de parkeerplaats er al lag toen ze er 45 jaar geleden ging wonen. De woning was toen een dokterspraktijk en de huisarts parkeerde er zijn auto.
„Volgens de gemeente mag ik geen gebruik meer maken van de oprit, omdat er een verkeersonveilige situatie zou zijn”, schreef de vrouw, „Maar in al die tijd dat ik er woon is er nog nooit een verkeersongeval geweest.”
Ze is slecht ter been en de parkeerplaatsen voor haar huis worden veelal gebruikt door personeel van de Deen-supermarkt: „Het is voor mij dus belangrijk dat ik op mijn eigen perceel kan blijven parkeren.”
Toezegging wethouder
Behalve de parkeerplaats eiste de gemeente ook een stukje tuin terug. De vrouw kocht in 1988 grond van de gemeente om te voorkomen dat daar een transformatorhuisje zou komen. 29 jaar later constateerde de gemeente dat ze te veel grond gebruikte. Volgens de bewoonster gaat het om een paar vierkante meter en heeft wethouder Van den Heuvel indertijd gezegd dat ze die extra grond mocht gebruiken.
Het probleem was al eerder voor de rechter geweest. Toen werd nog de hoop uitgesproken dat beide partijen een ‘minnelijke regeling’ konden treffen. Nu dit niet gelukt is, deed de rechtbank alsnog uitspraak: er is geen sprake van verjaring en ze moet de beide stukjes grond teruggeven. De toezegging van de wethouder biedt geen houvast: „Dit is door de gemeente betwist en door gedaagde niet nader onderbouwd.”
Geeft mevrouw de grond niet binnen vier weken terug zonder beplanting, dan moet ze duizend euro per dag betalen. Ook is ze veroordeeld tot het betalen van de proceskosten van 3.000 euro.
Oneigenlijk grondgebruik
.
