Jessica Hobo tijdens de Dag van de Mantelzorg in De Meerpaal in Dronten. ©maartenheijenk.nl

Jessica Hobo uit Dronten kiest ervoor om de rest van haar leven mantelzorger te zijn

11 november 2016, 00:00 Algemeen

DRONTEN - Terwijl Jessica Hobo in De Meerpaal de Dag van de Mantelzorg viert, levert haar ‘beste vriendin en huisgenoot’ thuis in Dronten via Facebook ook een bijdrage aan de dag. Ze schrijft dat ze dankzij Jessica kan leven zonder te veel pijn en dat ze haar dagen niet meer slapend doorbrengt: ,,My life is so much better.’’

Het verhaal van Jessica Hobo en Codee Richards-Jones is ontroerend. Waar de meeste mantelzorgers als vanzelf in hun taak als hulpverlener rollen, heeft Jessica er bewust voor gekozen.

Vriendin Colee woonde in Engeland. ,,Ik kende haar al sinds 2008, ben een aantal keren bij haar geweest en zij een aantal keren in Nederland. Vier jaar geleden was ze hier en zei ze: ik denk dat ik hier beter kan leven dan in Engeland. We hebben toen de mogelijkheden bekeken en aan het eind besloten dat ze bij mij in zou komen wonen.’’

Rodehond

Codee heeft een ziekte die voortkomt uit de rodehond van haar moeder tijdens de zwangerschap. Ze heeft een balansprobleem, waardoor ze is aangewezen op een rolstoel, en ze is slechtziend. ,,Haar zicht gaat achteruit en zal uiteindelijk waarschijnlijk helemaal weg gaan’’, zegt de mantelzorger, ,,De rest blijft allemaal redelijk stabiel.’’

Wat heeft haar ertoe doen besluiten om Codee in huis te nemen? Is ze zo idealistisch? ,,Ik zou het niet idealistisch willen noemen’’, antwoordt Jessica, ,,Ik ben zorgend. Dat heb ik van mijn moeder, die heeft in de zorg gewerkt. Dat heb ik overgenomen. Ik heb altijd voor anderen willen zorgen.’’

De rest van haar leven

Er klinkt geen spoor van twijfel, als we haar vragen of dit een taak voor de rest van haar leven is. ,,Ja, absoluut!’’ Dat is nogal wat, reageren we. ,,Inderdaad, maar dat beslis je op het moment dat je het gaat doen. Dan weet je: je kunt niet iemand in huis nemen om twee jaar later te zeggen: ik heb er geen tijd meer voor.’’

,,Samen zijn we begonnen om haar leven te verbeteren’’, blikt Jessica terug. Uit de opmerkingen van Codee op Facebook blijkt dat dit wonderwel lukt. Dat is mede te danken aan de ondersteuning die ze vonden bij twee Drontense initiatieven: de Mantelkring en VraagElkaar.

Wandelen met de Mantelkring

Iedere woensdag maakt Jessica een wandeling met de Mantelkring in Dronten. Haar werkgever, de gemeente Almere, werkt aan alle kanten mee en houdt de woensdagochtend in principe vrij.

,,De Mantelkring geeft mij een stukje rust. Het is mooi dat je daar ervaringen kunt delen. En het is natuurlijk ook gewoon gezellig. Het is een mooie manier om mensen te leren kennen in Dronten, want ik woon hier pas drie jaar.’’

Hulphond uitlaten

Ook VraagElkaar brengt Jessica en Codee in contact met anderen. ,,We zochten iemand die haar hulphond wilde uitlaten als ik niet thuis ben. Daar hebben we nu drie mooie vrijwilligers voor gevonden en dat klikt heel erg’’, glundert Jessica.

,,Die VraagElkaar-website is gewoon super. Je kunt een vraag stellen en als je een klik hebt kun je elkaar helpen. Natuurlijk, niet elke vraag wordt snel beantwoord, maar wij hebben zo bijvoorbeeld ook een dame gevonden die één keer in de maand voor ons kookt. Samen met Codee, dus niet vóór haar.’’

Vechten

Jessica Hobo weet uit eigen ervaring hoe het ging toen initiatieven als de Mantelkring en VraagElkaar er nog niet waren. ,,Ik heb twee jaar geleden meegemaakt dat mijn vader ernstig ziek werd. Mijn moeder heeft toen echt moeten vechten voor de zaken die geregeld moesten worden.’’

,,Als iemand haar toen via VraagElkaar had kunnen ondersteunen, bijvoorbeeld bij het koken, dat had haar zó veel verlichting gebracht. Natuurlijk waren er wel buurvrouwen die meehielpen, maar dat is toch anders.’’

Nederlanderschap

De samenwerking met Jessica verloopt zó soepel, dat Codee de volgende stap wil zetten. ,,Op het moment dat ze in Engeland kozen voor de Brexit, zei ze meteen: nou ben ik er klaar mee, ik wil Nederlander worden.’’

Codee spreekt vloeiend Nederlands en het verkrijgen van het Nederlanderschap zal geen enkel probleem vormen. Daarmee komt ook een hoop papierwerk te vervallen. ,,Want ze heeft bijvoorbeeld nog haar Engelse uitkering en dat is een enorm gedoe om te regelen’’, aldus Jessica, ,,We zijn enorm blij als straks het Nederlandschap een feit is.’’