Demi Deurloo keert terug naar Myanmar: „Erg belangrijk om mezelf nog beter te ontwikkelen.”

Drie zussen Deurloo uit Biddinghuizen op reis voor World Servants.
Deel 3: Demi.

BIDDINGHUIZEN - „Ja, ik heb er heel veel zin in”, zegt Demi Deurloo (21) over haar aankomende trip naar Myanmar. Het wordt voor Demi al de vijfde keer dat ze op pad gaat met een project van World Servants. „Het is mooi om dit te doen voor een ander”, weet ze.

Demi studeert verpleegkunde in Zwolle. Ze is bijna afgestudeerd en werkt momenteel in een gesloten afdeling van woonzorgcentrum De Regenboog in Dronten: „Superleuk werk, echt héél mooi.”

Lepraziekenhuis

Ook in Myanmar gaat ze deze zomer als verpleegkundige aan de slag. De groep waarmee ze op 6 augustus naar het voormalige Birma afreist, gaat de derde verdieping van een lepraziekenhuis bouwen. Dit wordt de verdieping waar de artsen komen te wonen: „Zo kunnen de artsen leven in een betere omgeving en komen zij aan de rust toe die zij nodig hebben om de zorg zo optimaal mogelijk te kunnen verlenen.”

Zelf is Demi medisch leider van de Nederlandse delegatie: „Ik heb de medische verantwoordelijkheid. En ze hebben mij gevraagd als verpleegkundige mee te werken in het lepraziekenhuis.”

Christelijk geloof

Haar dagelijks werk neemt ze dus mee naar Zuidoost-Azië, maar ook haar christelijk geloof. „Ik doe dit vanuit mijn geloof, al is het niet zo dat ik daar ga niet evangeliseren. We zitten vaak in een compound waar hoofdzakelijk christenen wonen, omdat je anders het risico loopt op problemen in een land.”

De verpleegkundige is in het verleden al naar Equador, Bolivia, Zimbabwe en Myanmar geweest. Het is op haar eigen verzoek dat ze nu terugkeert naar Myanmar: „Twee jaar geleden ben ik er ook geweest en daar heb ik zó veel van mezelf geleerd en van de mensen daar, dat ik supergraag terug wilde naar dat land om te kijken: wat doet het nù met mij.”

Zó gastvrij…

„Ik heb daar geleerd dat je door andere mensen, die niet veel hebben, ook heel veel kunt leren”, legt ze uit. Het zijn vooral de mensen in dit land die haar aanspreken: „Die mensen zijn zó vriendelijk, zó gastvrij, het is zó’n mooi land en de mensen staan open om onze wereld ook te leren kennen. Dat heb ik daar echt gemerkt.”

Ze had er ook voor kunnen kiezen om drie weken aan het strand te liggen. „Dat klopt”, reageert Demi, „Maar ik vind het heel erg belangrijk om mezelf nog beter te ontwikkelen en ook om mensen in andere landen een beetje van mijn kennis als verpleegkundige mee te geven. En dat kan op de projecten waar ik naartoe kan. Het is geweldig om dat over te dragen en te zien dat er vooruitgang is in de zorg en het medische gedeelte in derde-wereldlanden.”