Kunstenares over afstoten kunst: āGemeente vernietigt haar eigen geschiedenisā
CultuurDRONTEN - Kunstenares Else van Luin is ontstemd over het afstoten van vele tientallen kunstwerken door de gemeente Dronten. Ze wijst erop dat tal van inwoners druk zijn met de historie van Dronten: āHet huidige gemeentebestuur hecht hier kennelijk geen waarde aan. Zij zet al haar - ook specifiek voor Dronten gemaakte - kunstwerken bij het grof vuil.ā
āDit betreur ik in hoge mateā, vervolgt Van Luin, āHet gemeentebestuur vernietigt daarmee onherstelbaar haar eigen geschiedenis en haar eigen identiteit. Mijn gemeenschap van Drontenaren verdient beter!ā
Ruimtegebrek
De gemeente gebruikt ruimtegebrek in het nieuwe gemeentehuis als argument. Volgens de kunstenares betekent dit dat er een grote fout is gemaakt bij de verbouwing van het gemeentehuis: āVoor een eigen kunstcollectie zou mijns inziens altijd ruimte ingepland moeten zijn.ā
āVoor praktische problemen bestaan praktische oplossingenā, schrijft Else van Luin in een open brief, āWaar een wil is, is een weg. Als dit gemeentebestuur haar eigen inwoners serieus wil nemen, dan behoudt zij deze kunstcollectie.ā
De kunstenares constateert dat er in Dronten veel winkelpanden leeg staan: āIs het een idee dat de gemeente in Ć©Ć©n daarvan een (permanente) expositie inricht om haar eigen kunstbezit aan haar inwoners te gaan tonen? Dan kan ook de Stichting Geschiedschrijving daarin mogelijk een thuishonk krijgen.ā
25 Jaar Dronten
Op de lijst met kunstwerken die de gemeente kwijt wil, staat een onder andere ets van Van Luin. āHet werk is gemaakt bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de gemeente Drontenā, vertelt ze, āTwaalf plaatselijke kunstenaars maakten toen een kunstwerk dat is gefotografeerd en in de vorm van een kalender huis-aan-huis is verspreid, als cadeau van de gemeente Dronten aan haar inwoners. Het origineel is in bezit van de gemeente.ā
Else van Luin koos indertijd voor de publicatie in de Staatscourant die de instelling van de gemeente openbaar maakte: āDat was een uniek moment, zou ik denken. Nu zag ik mijn ets met dit grootse moment als gebobbeld āvod papierā terug op de lijst van te vervreemden kunstvoorwerpen, als zijnde van nul-en-generlei-waarde.ā