Kinderen in Swifterbant gaan samen met veteranen virtueel ‘op patrouille’ in Afghanistan

SWIFTERBANT - Rob van der Pol is veteraan. Hij is coördinator in Flevoland van het programma ‘Veteraan in de Klas’. „Wij gaan naar scholen en we vertellen ons verhaal”, vertelt de Drontenaar.

Samen met een aantal scholieren uit de gemeente Dronten was Van der Pol vorige maand bij de viering van de Nationale Veteranendag in Den Haag. „Die kinderen stonden hier vanochtend al vroeg om de foto’s te bekijken”, zegt hij bij de tent van de veteranen op het Julifeest in Swifterbant.

Nadat hij de foto’s had getoond, zat hij de hele dag in de tent met een computerprogramma. Daarbij stonden kinderen virtueel in de schoenen van een militair op missie.

Waarom doet u dit?
Rob van der Pol: „Om de kinderen duidelijk te maken dat wat wij doen van invloed is op de vrijheid in Nederland. Waar wij naartoe gegaan zijn, bestond die vrijheid niet en wij gunnen die mensen dezelfde vrijheid.”

Staan jullie hier alleen om begrip te kweken of ook om mensen te werven?
„Beide. We proberen duidelijk te maken hoe belangrijk het is om er met z’n allen voor te zorgen dat wij onze vrijheid houden. Daaraan kunnen we allemaal ons steentje bijdragen en je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.”

Wat houdt dit programma precies in?
„De mensen krijgen in deze tent een opdracht: ze gaan op patrouille in Afghanistan en komen voor problemen te staan. Dan moeten ze beslissingen nemen: doe ik iets wel of juist niet? En waarom? Wij vragen aan de mensen: denk mee en neem een beslissing.”

U hebt hier de hele dag gezeten, hoe waren de reacties?
„Heel positief, de mensen vinden het interessant. Zelfs de kinderen van de basisschool, waarvoor dit programma eigenlijk nog niet bestemd is, vinden het geweldig om er bij na te denken en voor zichzelf een beslissing te nemen.”

En? Nemen ze de goede beslissingen?
„Een beslissing is nooit goed of fout! De uitkomst kan goed of fout zijn, maar je weet van tevoren nooit of jouw beslissing goed is. Dat is afhankelijk van de bagage die je hebt en van je opdracht. Achteraf kun je pas zeggen hoe het uitgevallen is. En vergeet niet: in de praktijk moet je beslissingen à la minute nemen.”

Waarheen bent u zelf uitgezonden geweest?
„Ik ben in ’93 en ’95 als waarnemer in het voormalige Joegoslavië geweest.”

Hoe kijkt u daarop terug?
„Het was een heftige tijd, maar ook een bijzondere tijd. Ervaren hoe het is in oorlogssituaties is heel anders dan hier rond te lopen op het Julifeest in Swifterbant en een biertje te drinken.”

Hebt u daar zelf de goede beslissingen genomen?
„Dat denk ik achteraf wel, want ik sta hier nog. Het komt natuurlijk niet dagelijks voor dat je cruciale beslissingen neemt, maar ik kan niet zeggen dat ik fouten heb gemaakt.”